Tot de 17e eeuw stond de oudste kapel van Belecke op de plaats van de huidige Kreuz-Kapelle. Het was een gebedshuis voor de ongelukkigen en terminaal zieken die door epidemische ziekten buiten de stad moesten wonen.
Tijdens de Zevenjarige Oorlog werd de kapel af en toe gebruikt als kruitmagazijn. Door het nabijgelegen verkeer werd de plaats van bezinning vaak in twijfel getrokken. De twee klokken verdwenen tijdens de Eerste Wereldoorlog. Sinds enkele jaren zijn ze echter weer in gebruik genomen en luiden ze drie keer per dag de "Engel des Heren". De kapel zelf wordt vandaag de dag nog steeds gebruikt voor devoties en schooldiensten. Vlakbij liggen de Külbensteine, de overblijfselen van wat ooit een grote kalksteenrots was.