Eisenbahnzug im Stadtmuseum

Nadat de lijn naar Brügge in 1880 was voltooid, moest de verbinding naar Altena worden aangepakt. De drijvende kracht hierachter bleek de Lüdenscheidse schout Emil Opderbeck te zijn, die zijn plannen kon doorzetten tegen de weerstand van individuele fabriekseigenaren die twijfelden aan de winstgevendheid van de onderneming. Er werd besloten om een smalspoorlijn aan te leggen, omdat de smalle dalen kleinere krommingsstralen vereisten voor de sporen. De lijn naar Altena Werden op 30 september 1887 in gebruik genomen. De exploitant was de 'Kreis Altena Schmalspur-Eisenbahngeselischaft' (KAS), die haar naam in 1922 veranderde in 'Kreis Altena Eisenbahn-Aktiengesellschaft' (KAE). De totale lengte van de lijn naar Altena bedroeg 14,55 km. De spoorweg (in de volksmond 'Schnurre' genoemd) verzorgde zowel goederen- als personenvervoer en beschikte in 1939 over een uitgebreid wagenpark, waaronder vijftien stoomlocomotieven en 200 goederenwagons.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog leed de spoorweg zowel onder een gebrek aan personeel als een tekort aan reserveonderdelen en werd uiteindelijk het slachtoffer van de oorlog: op 28 maart 1945 werd een overvolle passagierstrein op weg naar Altena aangevallen door vijandelijke jachtbommenwerpers in de buurt van Mühlenrahmede, waarbij 38 doden en 100 gewonden vielen. Op 12 april 1945 moest de KAE zijn activiteiten voorlopig staken. De naoorlogse ontwikkelingen werden gekenmerkt door toenemende concurrentie van auto- en vrachtverkeer, en

terwijl het passagiersvervoer in de jaren 1950 aanvankelijk werd overgeschakeld op treinstellen en in 1961 volledig op bussen, werd het vrachtvervoer steeds meer overgenomen door vrachtwagens. In de loop van de jaren 1960 werden de sporen uiteindelijk gesloopt. De laatste goederentrein reed op 14 februari 1961 en de laatste passagierstrein op de lijn Altena-Lüdenscheid op 27 mei van hetzelfde jaar

.De trein in het stadsmuseum bestaat uit een locomotief en drie rijtuigen, die allemaal toegankelijk zijn:

De tenderlocomotief van Jung (1930) werd gebruikt tussen Altena en Lüdenscheid en haalde een maximumsnelheid van 30 km/u. Het

(1905) werd in hetzelfde jaar gebouwd.
Het reizigersrijtuig (1905) was aanvankelijk uitgerust met paraffinelampen en een briketkachel voordat in 1921 stoomverwarming en gasverlichting werden geïnstalleerd. Er zijn zitplaatsen voor de 1e en 2e klas, evenals staanplaatsen.
Het passagiersrijtuig wordt gevolgd door een platte wagon uit 1928, die werd gebruikt voor het vervoer van lokale industriële producten zoals draadrollen en een laadgewicht heeft van 10.000 kg.
Het einde van de trein wordt gevormd door de goederenwagon (1916), die ook een laadgewicht heeft van 10.000 kg. Binnen kan een 15 minuten durende videofilm over de geschiedenis van de 'Schnurre' worden bekeken.